بازارچه قلعه محمود قلب فروش صنایع دستی بانوان کرمانی/ رشد دو برابری فروشندگان طی دو ماه
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۹۴۸۴
فرزانه بهرامی گفت: استقبال برای بازدید و فروش محصولات بی نظیر بوده تا آنجا که از سیرجان، رفسنجان، شهربابک افرادی برای فروش محصولات خود به این بازارچه آمده اند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فرزانه بهرامی کارشناس مسئول حوزه ی اجتماعی شهرداری کرمان در گفتگو با خبرنگار راه آرمان در خصوص بازارچه قلعه محمود گفت: روزی که بازارچه را بازدید کردیم دارای شرایط مناسبی از نظر روشنایی، سقف سازی و کف سازی نبود از این رو جلسات متعددی با شهردار منطقه پنج برگزار کردیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: بعد از جلسات و مصوبات آن سقف سازی و کف سازی بازارچه انجام شد و توانستیم شرایط نسبتا مناسبی برای بازارچه ی قلعه محمود فراهم کنیم.
بهرامی عنوان کرد: اکنون به مدت هشت هفته است که بازارچه قلعه محمود در روزهای پنجشنبه دایر شده است.
کارشناس مسئول حوزه ی اجتماعی شهرداری کرمان توضیح داد: در هفته ی اول شاهد استقبال بانوان هنرمند از گروهها بی سرپرست و بد سرپرست بودیم که جایی برای فروش صنایع دستی شان نداشتند از این رو تصمیم گرفتیم این کار را ادامه دهیم.
بهرامی با تاکید بر این که روز به روز استقبال فروشندگان در این بازارچه بیشتر می شود، توضیح داد: در هفته ی اول چهل میز برای نمایش محصولات فروشندگان آورده شد اما در این هفته ۸۰ میز به هنرمندان داده شده است.
کارشناس مسئول حوزه ی اجتماعی شهرداری هدف از برگزاری این بازارچه را معرفی هنر و صنایع دستی کرمان دانست و گفت: کرمان شهری با صنایع دستی بسیاری است که اگر به درستی شناخته شود در کشور حرف بسیار برای گفتن دارد.
بهرامی عنوان کرد: تعدادی از حجره های بازارچه ی قلعه محمود در دست اوقاف است، امیدواریم که این حجره ها واگذار و باز شوند تا وقتی گردشگری از ما در خصوص بازارهای سرپوشیده کرمان سوال می کند، بتوانیم بازار سرپوشیده ی قلعه محمود نیز را معرفی کنیم.
وی اظهار کرد: استقبال برای بازدید و فروش محصولات بی نظیر بوده تا آنجا که از سیرجان، رفسنجان، شهربابک افرادی برای فروش محصولات خود به این بازارچه آمده اند، اگر چه استقبال برای بازدید از این بازارچه در ابتدا کم‌بود اما استقبال کم کم بیشتر و باعث انگیزه برای ما شد.
کارشناس مسئول حوزه ی اجتماعی شهرداری در خصوص نحوه ی ثبت نام برای دریافت میز و فروش محصولات گفت: تنها هزینه ی میز و صندلی و رومیزی به میلغ ۲۵ هزارتومان گرفته می شود که باید به حساب شهرداری واریز گردد، کافی است که فرد تماس برقرار و درخواست میز کند البته دو روز قبل از پنجشنبه باید تماس گرفته شود تا به اندازه ی تعداد افرادی که تماس گرفته شده، میز تحویل داده شود.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: فروش محصولات صنایع دستی قلعه محمود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۹۴۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قیمت یک جرعه آب خنک در تهران قدیم
«یخ دارم! یخ بلوری دارم...» این گزاره آهنگین را اغلب یخ‌فروش‌های دوره‌گرد تهران قدیم در روزهای گرم سال، وقتی کوچه‌پسکوچه خاکی تهران را گز می‌کردند، فریاد می‌زدند. در آن روزها، برای خوردن یک جرعه آب خنک و گورا، از اهل خانه گرفته تا خود یخ‌فروش، باید راه پرمشقتی را طی می‌کردند. فروشندگان دوره‌گرد یخ را از یخچال‌ها، جایی که به‌طور طبیعی یخ‌ها در آن بسته می‌شد، تهیه می‌کردند.
به گزارش همشهری آنلاین؛ البته آماده شدن یخ و رسیدن به دست فروشندگان دوره‌گرد برای خودش مسیر جالب و پرماجرایی داشت. یخچال‌ها چیزی شبیه به آب‌انبار بودند در عمق ۱۵ متری زمین. در همسایگی این یخچال‌ها انباری تعبیه می‌شد که محوطه بزرگی داشت و کارگران تکه‌های یخ را در آنجا می‌ریختند. یک دیوار گلی ۶ متری هم دور این محوطه می‌چیدند که روی سقف آن طاق ضربی و کاهگلی سایه می‌انداخت تا آفتاب داغ تابستان یخ‌ها را آب نکند.
آخر زمستان که انبار یخچال پر از یخ می‌شد، با کاهگل روی یخ‌ها را برای استفاده در تابستان می‌پوشاندند. فصل گرما که از راه می‌رسید، فروشندگان دوره‌گرد راهی این یخچال‌ها می‌شدند و پس از خرید، یخ را بار چهارپایان می‌کردند. این یخ‌ها هم دو نوع بودند؛ یکسری یخ‌های معمولی با قیمت ارزان‌تر که بیشتر فقرا و افراد معمولی خریداری می‌کردند و نوع دوم، یخ تمیزی بود معروف به یخ بلوری که گران‌تر بود و سهم ثروتمندان.
در تهران قدیم معیرالممالک، حاجی‌باقر، حاجی‌آقامحمد، وزیرحاجی علی‌اکبر، حاجی‌شیخ‌رضا، حاج‌آقارضا فرزانه، حاجی‌رجب تختی (پدرجهان‌پهلوان غلامرضا تختی) و حاج حسن شمشیری از معروف‌ترین یخچال‌داران بودند تا اینکه در دهه ۴۰ نخستین کارخانه یخ‌های قالبی در حوالی سه‌راه جمهوری امروزی راه‌اندازی شد. این یخ‌ها سالم‌تر و تمیزتر از یخچال‌های طبیعی بودند و از طرفی یخ‌فروش‌های دوره‌گرد هم کسب و کارشان ارتقا پیدا کرد و هرکدام صاحب دکه یخ‌فروشی در سر چهارراه‌ها شدند.
با راه‌اندازی کارخانه مدرن یخ‌سازی عده‌ای هم با خودرو هر روز صبح یخ‌های آماده را با گونی‌های کنفی می‌پوشاندند و برای فروش به دکه‌داران منتقل می‌کردند. کسب و کار دکه‌های یخ‌فروشی تقریباً تا دهه ۷۰ در تهران رونق داشت تا اینکه در همان سال‌ها با دستور شهرداری جمع‌آوری شدند.
تعطیلی مدارس شهرستان زرند در روز چهارشنبه